Ik was echt zo benieuwd naar het antwoord op de vraag: "Waar komt het haken nou eigenlijk vandaan?"
Dit is wat ik erover heb kunnen vinden in de verschillende bronnen op het internet.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
mijn eerste deken, gemaakt van diverse soorten granny's.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Waar het haken vandaag komt is moeilijk te achterhalen. Men vermoedt dat het haken zijn oorsprong vindt in de Arabische landen, Zuid Amerika en in China, maar er is hiervoor geen tastbaar bewijs.
Het vroegere haakwerk was heel erg stevig haakwerk. Er werden dikke naalden en heel stevig materiaal gebruikt. De woestijnvolken gebruikten de Tunische haaktechniek om jassen en dekens te maken tegen de kou. Sommige mensen gaan ervan uit dat het Tunische haken de oorsprong van het huidige haken is en anderen zeggen weer dat het haken afkomstig is van het tamboereerwerk.
De eerste bekendheid van het haken dateert uit 1800. Vanaf dit moment werd er in Europa veel gehaakt. De eerste schriftelijke vermelding over het haken dateert uit 1812.
In Nederland werden de eerste haakpatronen in 1824 gepubliceerd in het tijdschrift Pénélopé. Het haken werd in deze periode veel gebruikt om het dure kant te vervangen en om in het levensonderhoud te kunnen voorzien. In Europa had het haakwerk vroeger alleen een decoratieve functie. Van oorsprong komt dit hele fijne, kantachtige haakwerk uit Italië. De techniek kwam via Spanje naar Ierland over. In Ierland werd het nonnenkant genoemd omdat de nonnen uit Italië er altaarkleden en gewaden mee versierden. Voor Ierland had het nonnenkant een enorme invloed op de industrie.
Aan het begin van de 19e eeuw bezocht Eleanora Riego de la Blancard de kloosters rondom Dublin en ze was zeer geïnteresseerd in de patronen en de haaksteken. Toen werd het haken ook enorm populair.
In 1845 werd Ierland geteisterd door voedselschaarste en toen richtten de Engelse dames huisindustrieën voor haken op. Deze huisindustrieën voorzagen de zeer arme Ierse bevolking in levensonderhoud. De Ierse vrouwen voegden nieuwe steken en patronen toe. In veel landen werd Iers kant dan ook een zeer gewild artikel.
Het haken had een piek tussen 1910 en 1920. De patronen die na WO I werden uitgegeven waren vaak vereenvoudigde versies van patronen uit het begin van de 20ste eeuw.
Heel lang is het haken in de huishoudelijke sfeer gebleven en na WO II kwam daar verandering in. Mode ontwerpers ontwierpen sjaals, mutsen, baretten, poncho's en vesten.
In 1980 kwam er in Nederland weer een dip, maar in landen als Japan en de VS werd het juist heel veel beoefend. Er werden veel nieuwe patronen uitgegeven voor pannenlappen, omtrekken voor plantenpotten en andere woonobjecten.
De granny square is een favoriet motief uit de jaren '70 en is weer helemaal terug. De Japanse trend "Amigurumi" is ook naar Nederland overgewaaid.
Tegenwoordig is er, door de zeer ruime keuze in garens en dikte van haaknaalden en beschikbare patronen, zoveel mogelijk dat het haken in huishoudelijke sfeer weer helemaal terug van weggeweest is.
